วันพฤหัสบดี, ตุลาคม 28, 2547

คดีผีนางตะเคียน

วันก่อนไปสัปดาห์หนังสือมา ได้มาสองเล่มเป็นของพี่วินทั้งสองเล่มเลย เล่มนี้เป็นนิยายสืบสวน สอบสวนเล่มที่ 2 หนุกดี แล้วนี่คือรูปของหน้าปกหนังสือ


อ่านไปขำไป ไม่ยักกะรู้ว่าคนที่เขียนหนังสือเกี่ยวกับการเมือง จะเขียนแนวนี้ได้น่าอ่านมาก(เชียร์ออกนอกหน้า) คนที่เข้ามาอ่านก็ตามลิ้งนี้ไปได้นะครับ winbookclub เป็นเวบของคนเขียน

i want to go far far away from here

อยากไปเที่ยวที่ไกลๆ ไกลจากตรงนี้ ไกลจากความสับสนวุ่นวาย
แต่กลายเป็นโดนเพื่อนเบี้ยว อด อด ทุกๆที ่ที่เคยวางแผนมาเฮ้อ
เอารูปมาดูให้ชอกช้ำ





นี่คือน้ำตกทีลอซู สถานที่ที่วางแผนว่าจะไป เฮ้อ อยากจะบร้าาา

วันอาทิตย์, ตุลาคม 24, 2547

ก๋วยเตี๋ยวเรือ

วันนี้ๆผมไปเที่ยวดรีมเวิร์ลมาครับ ก็เหนื่อยๆมวนๆท้องดี เพราะเบื่อๆ อยากหากิจกรรมผ่อนๆคลายๆ ไปกับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ก่อนถึงแวะทานก๋วยเตี๋ยวเรือข้างๆทางครับ กะว่าคงอร่อยมากๆเหมือนที่เคยๆได้กินมาก่อน สมัยยังเด็กๆ ตรงไหนไม่รู้สักที่นานมามากๆแล้ว แต่ว่าผิดคาดครับ เฉยๆ ไม่ได้รับรู้ถึงคำว่าอร่อยเลย แค่ๆประทังหิว แต่ว่าๆตะกี้ครับ ท้องเสีย เข้าห้องน้ำตั้งหลายๆรอบ ทำพิษเลยครับฉับพลันทันด่วนจริงๆ จำไว้นะครับ ถ้าไม่แน่ใจจริงๆ หรือเพื่อนๆที่ไปด้วยไม่มีใครเคยทดลองแล้วจริงๆ คงต้องเสี่ยงนะครับหรือว่านึกๆถึงท้องใส้เข้าไว้

ปล.คนที่กินใครท้องเสียได้อ่านบอกด้วยนะ

วันศุกร์, ตุลาคม 22, 2547

casshern

เป็นหนังที่น่าดูนะ เพราะได้ข่าวมาว่าคนทำเป็นคนที่ทำ MV ของ UTADA HIKARU อ่านตามบอร์ดแล้วเขาว่างานสร้าง สวยมาก แต่เนื้อเรื่องดูไม่ค่อยรู้เรื่อง ชักอยากดูมากขึ้นทุกทีๆ เหมือนกับว่ามีข่าวจะเข้าไทยด้วยมั้ง แต่รู้สึกเงียบๆยังไงไม่รู้ เฮ้อ

สิ่งที่เรียกว่าความเคยชิน

ไม่รู้ว่าทุกคนในโลกนี้จะหลุดพ้นจากความเคยชินได้หรือเปล่า ลองนึกดูว่ามีสิ่งไหนที่เราเคยทำอยู่เป็นประจำแล้ว พอเปลี่ยนไปทำอย่างอื่น ทำให้เกิดความรู้สึกแปลกบ้าง เคยใช่ไหม มันคือทุกๆครั้งเลยใช่ไหม มีครั้งไหนบ้างที่พอเราเปลี่ยนมาทำสิ่งใหม่แล้ว รู้สึกว่าอืม เฉยๆนะ ทั้งที่ยังไม่เคยมาก่อน รองเท้าใหม่ คับอ่ะ ผมทรงใหม่ แปลกตานะ
นั่นสินะ ถ้าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความเคยชิน ก็คงจะไม่มีคำว่า ใหม่ อีกต่อไป ไม่มีความเปลี่ยนแปลงเลยทั้งๆที่เปลี่ยนแปลงแล้ว

งั้นเรามาขอบคุณความเคยชิน ที่ทำให้เราได้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงกันเถอะ

วันจันทร์, ตุลาคม 18, 2547

ยังไม่พอใจ

คนเราการพอใจอะไรง่ายๆมันไม่มีเลยหรือไง
อย่างดูหนังบุฟเฟต์เนี่ย 300 3 เรื่องยังไม่พอใจ จะไปอีก เปลืองจริงๆ

วันเสาร์, ตุลาคม 16, 2547

เทศกาลหนัง

ใครได้ข่าวเทศกาลหนังบุฟเฟต์ของเมเจอร์ฯ บ้าง เราได้ยินแล้วรู้สึกว่าลาบปากมาถึงกรูแว้ว จะไปให้ได้สักวัน แต่ช่วงนี้โปรเจคพันตู เลยต้องระงับไว้ก่อน แต่คงไม่พลาดหรอก รอกรูมีเวลาก่อนเห้อ ลองตามลิ้งไปดูลายละเอียด เมเจอร์ซีนีเพลกซ์

วันศุกร์, ตุลาคม 15, 2547

0 และ 1

การทำ threshold คือการทำให้ภาพแต่ละจุดมีค่าแค่ 0 กะ 1 ทำแล้วออกมาให้ความรู้สึกดี ประมาณว่าค่อนข้างเป็นภาพที่เถรตรงไปหน่อย คือว่ามีแค่ถูก และ ผิด บางครั้งคนเราก็เถรตรงอย่างภาพไปไม่ดี ควรมี 0-255 และมี สามสี จะได้สามารถเข้ากับทุกสถานการณ์ได้

ป้าย

ป้ายคือสิ่งที่บ่งบอกสถานที่ ทำไมต้องเป็นป้ายเป็นอย่างอื่นได้ไหม ทำไมคนเราต้องมีป้าย ไม่มีได้ไหม ป้ายทำให้คนเราอ่านง่าย อ่านยากๆไม่ได้เหรอ คิดแล้วรู้สึกว่าตัวเองปัญญาอ่อน เอาป้ายไปละกัน ป้ายนี้ใหญ่ดี ทำไมต้องใหญ่ ทำไม ทำไม

วันอังคาร, ตุลาคม 12, 2547

มึนๆกึ่มๆ

เคยทำให้ตัวเองมึนบ้างใหม่ รู้สึกว่าทุกส่วนของร่างกายมันตึงๆ หัวมันจะเหมือนกันมีน้ำมาอยู่แทนที่ของสมอง ในระดับ 2/3 แล้วเวลาโคลงหัวไปมาจะรู้สึกแปลกๆเหมือนไม่ใช่สมองของเรา ทำอะไรก็จะได้ตามปกติ แต่จะไม่รู้สึกเบื่อเพราะว่ามีความรู้สึกแปลกๆมาแทน แต่ถ้าหัวถึงหมอนปุ๊บก็จะสิ้นสติสัมปชัีญญะทันที คิดแล้วอยากนอนจัง เออเราคิดว่าเวลาเรามึนๆแล้ว เราจะได้ยินทุกคนพูดในระยะ 10 เมตร ปนกัีนไปหมด เฮ้อ

วันอาทิตย์, ตุลาคม 10, 2547

ฝันร้าย

เมื่อคืนฝันร้าย ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่วิ่งหนี
ซ้อนมอไซด์แม่ไปเที่ยวดี ดี จู่ จู่ ไปโผล่ที่โรงงาน
โรงงานอะไรมีไก่เยอะ แยะ วางตายแหมะ แหมะ เต็มลาน
น่ากลัวจังนี่หรืออาหาร ไก่ตายเป็นล้าน โรคอะไรอ่ะ

เจอคนสามสี่คนน่ากลัว ต้ม แกง คั่ว ไก่กิน
แม่ถามไก่เป็นไรไม่บอก ทำตากลอก กลอก เหมือนไม่ได้ยิน
มิคนนึงเดินมาหาบอกไปซะ แม่จ๋าท่าจะ ไม่ดีแล้วเนี่ย
ผม แม่ วิ่ง วิ่งจนอ่อนเพลีย โรงงานบ้าไรเนี่ยยาวชิบ

วิ่งไปสักพัก แม่เป็นไร
ทำไมมีจุดเหมือนไก่ล่ะแม่จ๋า
แล้วแม่ก็ห่างเราไปช้า ช้า ช้า
อ๊าาาาาาาาาาาา แม่ ไม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ เฮ้อ เหนื่อย เหนื่อยจัง เที่ยงแล้วเหรอ

อยากโทรไปหาแม่จัง กลัวยังไงไม่รู้

วันเสาร์, ตุลาคม 09, 2547

บทพูดในหนังที่ยังคงจำได้ 'Recognize'

เรื่อง Il mare


เป็นหนังเกาหลีเรื่ืองแรกที่ได้ดู ที่ชอบเพราะพลอดเรื่องประมาณว่าพระเอกกะนางเอกอยู๋คนละเวลากัน คือปี 1997 กับ ปี 2000 ประมาณนี้ ติดต่อกันด้วยตู้ไปรษณีย์ บทพูดที่จำได้คือ

"การที่เราเจ็บปวดกับความรัก ไม่ได้เป็นพราะว่ามันจากไปหรอก เพราะว่ายังคงอยู่ต่างหาก"

ประมาณนี้แหละจำไม่ได้ตรงทุกคำหรอกนะแต่ใจความประมาณนี้ รู้สึกเป็นประโยคที่กินใจทั้งๆที่ยังไม่รู้สึกว่าเคยอกหัก จิตนาการไปเองว่าคนที่อกหักคงเป็นอย่างนี้มากกว่ามั้ง แล้วคุณล่ะมีประโยคที่จำได้บ้างไหม

วันศุกร์, ตุลาคม 08, 2547

แง่ร้าย

ถนน รถยนต์
ถนน คน
ถนน ควันดำ
ถนน ทางพิเศษ

คลอง อดีต ใส
คลอง ปัจจุบัน ขุ่น
คลอง อนาคต ขุ่นกว่า
คลอง อนาคตของอนาคต ขุ่นที่สุด

ป่า ต้นไม้ สัตว์
ป่า ต้นไม้ สัตว์ คน
ป่า ต้นไม้ สัตว์ คน ความโลภ
ป่า ต้นไม้ สัตว์ คน ความโลภ เลื่อย
ป่า ต้นไม้ สัตว์ คน ความโลภ เลื่อย ทะเลทราย

คน คน คน
ปน ปน ปน
ยุ่ง ยุ่ง ยุ่ง
หายนะ หายนะ หายนะ

วันพฤหัสบดี, ตุลาคม 07, 2547

ปลากรอบ

ปลากรอบที่ขายที่ 7-11 อร่อยดี กินทีไรไม่เคยหยุดได้เลยถึงแม้จะปวดกรามก็ตาม ถ้าไงใครอ่านลองหามากินดู แบบว่าจะลืมขนมกรอบแกรบไปเลย ที่สำคัญมีประโยชน์ด้วย รู้สึกจะ 28 บาท ประมาณนี้แหละ


นี่คือตัวละครตัวใหม่ที่จะมีในเกมออนไลน์ที่เราเล่นอยู่ ข่าน น่ะ
ดูเซกซี่ดีเนอะ เรียกว่า assassin แต่ไม่รู้ว่าจะมีผลอะไรกะตัวละครที่เราเล่นอยู่บ้าง

Test post pic



test post picture

บลอกใหม่ครั้งที่สอง

ทำๆบลอกอยู่ จู่ๆไฟดับ เลยแอบไปแรดมา ไปไกลถึงเซนทรัลลาดพร้าว แล้วไปเดินแรดแถวๆ เมเจอร์รัชโย กะดูหนัง อดดูหนังที่อยากดูยังไม่เข้า เห็นข้างๆมีร้านขายเสื้อผ้าเลยเดินดูหน่อย ได้เสื้อมาตัวเลย สีขาว จริงๆแล้วไม่ได้อยากได้สีนี้หรอก เพื่อนบอกว่าโอเค ก็เลยเอา

วันพุธ, ตุลาคม 06, 2547

บลอกใหม่

จริงๆ แล้วเคยเข้ามาใช้บลอกนี้สมัยยังไม่มี feature อะไรมาก แล้วก็เลิกใช้ไปอ่ะ เพราะไม่สนุก
ที่กลับมาใช้อีกเพราะว่าไอ้เต๋อมันใช้อยู่ แล้วเราก็สังเกตดูว่ามีอะไรๆเพิ่มขึ้นมาให้ใช้เยอะ เลยกลับมาใช้มั่งดีกว่าน่ะ อิอิ คอยดูต่อไปละกานว่า จะเขียนไรได้มากไหม