วันพฤหัสบดี, ธันวาคม 30, 2547

TSUNAMI

น่ากัวเจงๆ คิดๆไปแล้วก็น่าเสียใจแทนคนที่ต้องพัดพรากจากกัน แต่ก็จาเอาผิดกะใครล่ะ เพราะว่ามันเป็นภัยธรรมชาติ ถ้าเตือนกันได้ก่อนก็คงดี เฮ้อ เราก็เกือบไปเลยนะ เพราะว่าเคยนัดกะเพื่อนไว้ พวกเฮีย1 พี่แว พี่นุช ไอ้เต๋อ ว่าจะไปเที่ยวระนอง แถวน้านเฮีย1 แต่ก็มีอันต้องยกเลิกไปเพราะว่ามีเหตุขัดข้องบางประการ วันก่อนเจอพวกไอ้เต๋อ ก็คุยกันว่า ถ้าเราไปคงไปช่วงที่เกิดพอดี และอาจจะนอนตาย(เพราะเมื่อคืนก้งหนัก)ตามชายหาด คิดไปแล้วก็หวิวน่าดู แบบว่าเกือบได้ประสบการณ์เฉียดตายซะแล้ว บริ๋ย ดีนะที่ตอนแม่โทรมาถามว่าอยู่ที่ไหน ถ้าตอบไปว่าระนองแม่คงเป็นห่วงแย่

วันอังคาร, ธันวาคม 21, 2547

ใคร อะไร เมื่อไหร่ ที่ไหน ทำไม

ใคร = คำถามที่เกี่ยวกับบุคคลที่เราไม่รู้จัก เพียงเพราะว่าเราอยากที่จะรู้จักเขา แต่เด๋วนี้จะกลายเป็นคำที่ไม่สุภาพ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าไม่สุภาพตรงไหน

อะไร = คำถามน่ารักๆ ที่แสดงความไม่รู้ออกมา ถ้าเราไม่รู้แสดงว่าเราโง่ไหม หรือเพียงไม่รู้นี่คือเราผิดใช่ไหม ถ้าเพียงแค่ทำให้เรากระจ่าง จะได้รู้ว่าคืออะไร จะได้ไม่โง่ต่อไป เป็นการทำทานอย่างหนึ่ง นี่คนที่รู้จะทำทานสักครั้งนี่มันจะตายไหม

เมื่อไหร่ = เป็นคำถามที่เกี่ยวข้องกับเวลา เวลานั้นมีจำกัด แสดงว่าคำถามนี้จะต้องมีจุดของเวลาที่แน่นอน(คำตอบต้องมีแน่นอน) แต่คนตอบมักจะตอบว่า "ไม่แน่" (กรรมของตู เราว่าเราถามคำถามถูกแล้วนะ)

ที่ไหน = เป็นคำถามที่เราจะเจอบ่อยสุด บ่งบอกถึงตำแหน่งของเรา อยากให้โลกนี้บอกตำแหน่งเป็นพิกัดทาง ภูมิศาสตร์ จะได้ไหม จะได้มีตำแหน่งนั้น เพียงแค่ตำแหน่งเดียว จะได้ไม่งงกับชื่อที่ซ้ำกันของสถานที่ แต่ว่าคงเข้าใจยากน่าดู
หากทำได้คงเจ๋งน่าดู เวลาจะไปหากันก็ trace เส้นทางเอา สะใจดี

ทำไม = คำถามที่ต้องการคำอธิบาย มักจะได้คำตอบที่ยาว และวกวนไปมา หรืออธิบายไม่ตรง เรามักจะเป็คนที่อธิบายคนไม่ค่อยเข้าใจเช่นกัน อยากรู้วิธีจัง แต่เราว่าการตอบคำถาม ทำไม มักจะเป็นคำถามที่เป็น symmetric คือน่าจะขึ้นกับทั้งคนถาม และคนตอบ ว่าจะมีความเข้าใจในคำตอบแค่ไหน และคนตอบจะตอบได้กระจ่ายแค่ไหน

ไม่มีวิธีสื่อสารทางด้านอื่นแล้วใช่ไหมที่เหมาะสมกว่านี้
อ้อ>>>>>> เราว่าสื่อสารด้วยวิธี "อย่างไร" อาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดก็ได้มั้ง ถึงแม้จะเป็นวิธีที่ใช้เวลานาน แต่ทำให้กระจ่างได้แน่ๆ โอว ดี จริง

วันจันทร์, ธันวาคม 13, 2547

กับเรื่องราวอันไร้สาระของชีวิต

วัน 1 1 ที่ผ่านไปกันเวลา 24 ชั่วโมง มีอะไรที่ทำแล้วเรียกว่าเรื่องมีสาระบ้าง นอน หรือว่าทำการบ้าน หรือว่าจะเป็นเรียน ดูช่างเป็นสิ่งไร้สาระหมด อ่านหนังสือ เรียกว่ามีสาระหรือเปล่า คุณค่าของข่าวสารวัดกันด้วยอะไร หรือเพียงวัดกันด้วย ค่านิยมของสังคม หรือว่าจะเป็นบรรทัดฐานที่ตนสร้างขึ้นเพื่อตัวเอง หรือสังคมก็ตาม หากจะวัดกันด้วยองค์ความรู้ที่เราได้รับ ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง แค่เดิน กิน หรือคุยกะคนๆหนึ่ง แล้วได้ความรู้กลับมาเพียงเล็กน้อย ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่มีสาระแล้วใช่หรือไม่ งั้นเราจักขวนขวายไปมากมายเพื่ออะไร หรือเพียงแค่อยากจะเพื่อบันทึก ลงในไขมันอิ่มตัวที่เรียงตัวเป็นรอยหยักในกะโหลก แค่นั้นดอกหรือ ว้า....กลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปซะละ พอๆ เลิกแค่นี้ดีกว่า